W dzisiejszym wpisie dowiesz:
- co to jest zakres 3 dla kategorii nr 9 – transport i dystrybucja na niższym szczeblu łańcucha dostaw, zgodnie z GHG Protocol,
- jak policzyć emisje w zakresie 3 dla kategorii 9 według GHG Protocol,
- jak stosować oraz jakie są granice obliczeniowe dla zakresu 3 w kategorii 9,
- jak mogę wykorzystać obliczenia emisji dla zakresu 3 w raporcie ESG dla wytycznych ESRS.
Nie jest żadnym zaskoczeniem, że wraz z obowiązkiem wynikającym z CSRD, pojawiły się obowiązki raportowania emisji gazów w zakresie 1,2 oraz 3. Poniżej krótkie przypomnienie czym są emisje dla poszczególnych zakresów.
Zakres 1: To bezpośrednie emisje powstające w obiektach należących do firmy lub przez nią nadzorowanych, na przykład wskutek spalania paliw w źródłach stacjonarnych lub mobilnych, a także emisje procesowe i ulatnianie się z instalacji czynników chłodniczych będących gazami cieplarnianymi.[1]
Zakres 2: To pośrednie emisje, które nie powstają na terenie firmy, ale wiążą się z wytwarzaniem energii, którą firma kupuje z zewnątrz. Obejmują energię elektryczną, cieplną, parę technologiczną, chłód. [1]
Zakres 3: To najbardziej kompleksowe ujęcie wpływu firmy na emisje. Uwzględnia on całość łańcucha wartości firmy – począwszy od śladu węglowego zawartego w materiałach czy półproduktach wykorzystanych do produkcji bądź świadczonych usług, aż do emisji związanych z wykorzystaniem produktu przez końcowych użytkowników i jego końcową utylizacją. [1]
Dziś skupimy się na zakresie 3 oraz jednej z 15 kategorii w tymże zakresie. Weźmiemy pod lupę kategorię nr 9 transport i dystrybucja na niższym szczeblu łańcucha dostaw oraz sposób jej obliczeń według wytycznych GHG Protocol.
1. Co to jest zakres 3 emisji kategoria 9
Transport i dystrybucja na niższym szczeblu łańcucha dostaw jest to kategoria nr 9 zakresu 3 w liczeniu emisji gazów cieplarnianych według wytycznych GHG Protocol.
Co to jest kategoria nr 9?
Transport i dystrybucja produktów sprzedanych przez spółkę sporządzającą sprawozdanie w roku sprawozdawczym pomiędzy oddziałami spółki sporządzającej sprawozdanie a konsumentem końcowym (jeżeli nie jest opłacana przez spółkę sporządzającą sprawozdanie), w tym sprzedaż detaliczna i magazynowanie (w pojazdach i obiektach niebędących własnością spółki sporządzającej sprawozdanie ani przez nią kontrolowanych) firma.
Do najważniejszych informacji dla zakresu 3 liczenia emisji GHG w kategorii 9 należą:
- Do tej kategorii zaliczają się emisje powstałe w roku sprawozdawczym, powstałe w wyniku transportu i dystrybucji sprzedawanych produktów w pojazdach i obiektach niebędących własnością ani kontrolowanych przez spółkę raportującą.
- Do tej kategorii zaliczają się także emisje pochodzące z handlu detalicznego i magazynowania.
- Usługi transportu wychodzącego i dystrybucji zakupione przez spółkę sporządzającą raport są wyłączone z kategorii 9 i ujęte w kategorii 4 (transport i dystrybucja na wyższym szczeblu łańcucha dostaw), ponieważ firma sporządzająca raport kupuje daną usługę.
- Kategoria 9 obejmuje wyłącznie emisje powstałe w wyniku transportu i dystrybucji produktów do punktów sprzedaży.
Emisje z dalszego transportu i dystrybucji mogą wynikać z transportu/przechowywania sprzedanych produktów w pojazdach/obiektach niebędących własnością firmy sporządzającej raport. Na przykład:
- Magazyny i centra dystrybucyjne
- Obiekty handlowe
- Transport lotniczy
- Transport kolejowy
- Transport drogowy
- Transport morski.
Do tej kategorii przedsiębiorstwa mogą zaliczać emisje pochodzące od klientów podróżujących do i ze sklepów detalicznych, co może być istotne w przypadku przedsiębiorstw będących właścicielami lub operatorami obiektów detalicznych.
Jeżeli przedsiębiorstwo składające sprawozdanie sprzedaje produkt pośredni, przedsiębiorstwo powinno zgłosić emisje powstałe w wyniku transportu i dystrybucji tego produktu pośredniego pomiędzy punktem sprzedaży prowadzonym przez przedsiębiorstwo sporządzające raport a konsumentem końcowym (jeżeli ostateczne zastosowanie produktu pośredniego jest znane) lub klientom biznesowym (jeżeli ostateczne zastosowanie półproduktu nie jest znane). [2]
2. Obliczanie emisji z transportu (downstream)
Emisje z transportu na niższym szczeblu powinny być zgodne z metodami obliczeniowymi opisanymi w kategorii 4 (Transport i dystrybucja na wyższym szczeblu łańcucha dostaw). Rysunek 1 pokazuje, jak ustalić, w jaki sposób należy uwzględnić emisję z transportu i dystrybucji sprzedanych produktów. Firmy mogą stosować metodę opartą na paliwie, odległości lub wydatkach.
Minimalna granica, która podlega obliczeniom
Emisje z zakresu 1 i 2 dostawców usług transportowych, dystrybutorów i sprzedawców detalicznych, które powstają podczas użytkowania pojazdów i obiektów (np. w wyniku zużycia energii) Opcjonalnie: emisje w cyklu życia związane z produkcją pojazdów, obiektów lub infrastruktury
Przykład obliczeniowy:
Firma A sprzedaje drewno do produkcji mebli. Firma B zajmuje się produkcją drewna do produkcji mebli i sprzedażą detaliczną. Przedsiębiorstwo A gromadzi informacje na temat masy drewna sprzedanego przedsiębiorstwu B i szacuje odległości transportu następujących elementów w dalszej części łańcucha dostaw:
- Z punktu sprzedaży do Firmy B (jeśli nie została opłacona przez Firmę A).
- Od zakładu produkcyjnego Firmy B do centrów dystrybucji detalicznej.
- Od centrów dystrybucji detalicznej do punktów sprzedaży detalicznej.
Założono następujące dane:
B – kupujący
sprzedaż produktu – 4 tony
Całkowita odległość transportu (downstream) – 2000 km
Rodzaj transportu – ciężarówka >3,5 do 7,5 tony
Wskaźnik emisji – 0,2 kg CO2/tone/km
Wyniki emisji z transportu w dolnym łańcuchu dostaw:
4 x 2000 x 0,2 = 1600 kgCO2e
Jeśli ten opis był dla Ciebie zrozumiały z przyjemnością wspomożemy Ciebie w obliczeniu emisji gazów cieplarnianych GHG do raportu ESG, w którym emisje gazów są obowiązkowe. Zapraszamy na bezpłatne konsultacje 20 minutowe. Velma ESG
Źródła: Opis zakresów [1] klimatopedia.pl oraz [2] GHG Protocol, Guideline.